Week twee

Week 2.
Maandag zijn we begonnen op onze stage. We hebben met de huismoeder afgesproken dat we per week gaan kijken welke dagen we stage gaan lopen. De eerste week hebben we op maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag stage gelopen. De tijden staan wel vast. We lopen van 12 uur tot ongeveer half 6 stage. Ideale tijden dus maar don’t worry we krijgen het nog druk genoeg met onze opdrachten ;)
De eerste stage week was leuk maar wennen. De kinderen hebben een dagstructuur waar je U tegen zegt. Ze komen rond 1 uur thuis van school, ze gaan eten en daarna moeten ze tot 3 uur rusten. Tussen 3 en 5 mogen ze een boek lezen, kleuren, huiswerk maken of een spelletje spelen en tussen 5 en 6 mogen ze vrij buiten spelen. Doordat Tessa en ik moeten wennen aan de kinderen en aan de manier van werken en hun aan ons moeten wennen zijn we ook nog niet in staat om aan onze schoolopdrachten te beginnen. Dit betekend dat we van 12 tot 3 uur eigenlijk niks doen. Ik kan jullie gedachten lezen LEKKER! Maar geloof me het kan best saai zijn ;) gelukkig weet ik dat we het over een paar weken druk genoeg gaan krijgen dus de eerste paar weken overleef ik wel.
De kinderen zijn geweldig maar het zijn ook kleine monstertjes. Zodra de huismoeder even weg is uit het huis breekt de hel los. De kinderen zijn flink onze grenzen aan het aftasten. Dit is natuurlijk heel logisch ik zou hetzelfde doen maar het is ZWAAR. Aan het eind van een stagedag ben ik ook helemaal gebroken. Deze week hebben we ook al meteen kunnen zien hoe kinderen worden aangepakt wanneer ze niet luisteren. Dit ging er best hardhandig aan toe. Naast deze momenten overheersen de mooie momenten. De kinderen zijn zo onzeker. Je ziet hun zelfvertrouwen groeien wanneer ze met een 10 terug komen van school of wanneer ze een kleurplaat hebben gekleurd die speciaal bedoeld is voor kinderen met een concentratiestoornis (Annemarie bedankt daarvoor de kinderen vonden het geweldig). Deze week hadden we ook onze fotocamera’s tevoorschijn gehaald. De kinderen hebben heel de middag foto’s gemaakt, ze wisten van geen ophouden. Iets anders wat de kinderen helemaal geweldig vinden is fietsen. Ze kunnen dit nog niet maar willen het wel graag leren. Elke keer als wij op de fiets naar huis gaan willen ze tot aan de poort op onze fietsen fietsen. Ze kunnen dit nog niet zelfstandig dus wij lopen er naast maar ze vinden het geweldig. De kinderen zien lachen en ze een leuke tijd bezorgen daar zal ik mijn waardering uit halen tijdens deze stage.

Tessa en ik hebben na de eerste week stage ook het plan gekregen om spullen voor het weeshuis aan te schaffen. Zo willen we heel graag een fiets aanschaffen voor de kinderen. Wat ik in het tehuis ook erg mis zijn knutselspullen en spelletjes die leerzaam zijn voor de kinderen. Tessa en ik gaan hier ook zeker geld aan besteden maar we kunnen dit niet alleen. We zouden het daarom super vinden als jullie bereid zouden willen zijn om ons en daarmee de kinderen met een klein bedrag te sponsoren. Mocht je dit willen doen dan kun je me mailen voor mijn rekeningnummer of contact opnemen met mama of papa.

Voor nu even genoeg over stage en op naar de Hoofdzaken ;). Deze week zijn we uiteraard ook weer uit eten geweest.
Woensdag zijn we om 07:30 vertrokken naar de vreemdelingendienst. We hebben nu namelijk een visum voor 90 dagen maar dit is natuurlijk veel te kort. We willen nog niet naar huis!! We moesten ons binnen twee weken melden bij de vreemdelingendienst en politie zo gezegd zo gedaan. Duur en vooral een administratief klusje en we zijn er nog niet maar de eerste stap is gezet. De vraag is alleen of dat we rond kunnen reizen. Tessa en ik hebben de wildste plannen maar of we deze kunnen uitvoeren is heel onzeker. We hebben nu namelijk een visum met daarop single. Dit betekend dat je maar 1 keer Suriname in mag en als je er uit gaat je er niet meer in mag. Flink balen dus. Onze huisbaas zegt dat we over ongeveer 6 weken ons visum voor een half jaar krijgen. Als we deze hebben zouden we wel het land in en uit mogen. Over 6 weken dus nog even dubbelchecken bij de vreemdelingendienst. Laten we het hopen anders zou het wel een hele grote domper zijn.
Toen kwam de donderdag. De eerste avond stappen in Suriname. We zijn deze avond naar Havana lounge geweest. Het eerste uur vooral om me heen gekeken en daarna ging het los.
WAUW wat ben ik deze avond verliefd geworden op het land, de cultuur en de mannen. NEEEEE ik heb niet nog meer waarschuwingen en preken nodig vanuit Nederland ;) dus jullie zijn gewaarschuwd. Ik ben verliefd geworden op de manier hoe de mannen hier dansen. Damn mannen uit Nederland jullie kunnen nog iets leren van de mannen hier! Wat heb ik genoten van deze avond. We hebben dan ook meteen besloten dat we hier een wekelijks ritueel van gaan maken ;).

En toen kwam de vrijdag en de daarbij behorende kater. Wat voelde ik me slecht terwijl ik voor mijn begrippen niet veel gedronken had (5 biertjes). Vrijdag moest ik met mijn heerlijke kater ook gewoon stage lopen en de kinderen dachten niet laten we tante mellanie vandaag sparen. Het gevolg was dat vrijdagavond alle huisgenoten naar de Mac en naar de bioscoop waren en ik zielig en alleen in huis zat.
Dacht ik me vrijdag slecht te voelen wat dacht je van de zaterdag?. Bij deze kan ik dan ook melden dat het niet alleen aan mijn kater lag. Vrijdagnacht redelijk ziek geweest en op het moment dat ik dit verhaal typ voel ik me nog niet helemaal fit. Deze week dus heel weinig gedaan.
Deze week zijn ook twee huisgenootjes terug gegaan naar Nederland. Wat gaan we ze missen =(...
De komende week gaat er helaas nog iemand naar een anders huis en komen er twee nieuwe mensen in het huis. De komende week zal dus weer even wennen worden.

Dit was het verhaal weer voor deze week. Ik ga me nu omkleden en een middag in het zwembad liggen. Hoe koud was het ook alweer in Nederland ;)?

Lees nog even het stukje over de sponsoring. Hoop dat jullie er aan mee willen werken.
Geniet van alle schaatspartijen, sneeuwbal gevechten en alle val/glij partijen in Nederland.
Tot volgende week!

Liefs Mellanie